Agnes Guardiola

Agnes vervolgde haar opleiding in Zwitserland, waar ze bankeconomie studeerde, een unieke prestatie voor een Surinaamse vrouw in die tijd. Haar carrière bracht haar terug naar Suriname, waar ze bankdirecteur werd bij zowel De Surinaamsche Bank (DSB) als de Hakrinbank. Hiermee werd ze de invloedrijkste vrouw van haar tijd in Suriname en zelfs een icoon van vrouwelijke empowerment: haar inkomen overtrof dat van de toenmalige minister-president.

Haar bijdrage aan de Surinaamse economie was van onschatbare waarde. Ze speelde een cruciale rol in het gezond houden van het financiële stelsel en was een vrouw van standvastige principes. In 1951 begon ze haar carrière bij DSB als correspondent, en in 1973 vierde zij haar 30-jarig jubileum als procureur. Voor haar verdiensten ontving zij in 1969 een Koninklijke onderscheiding.

Agnes was ook maatschappelijk betrokken. In de jaren ’70 was zij voorzitter van de Stichting Mytylschool/Tytylschool, een organisatie voor kinderen met een handicap. Daarnaast maakte ze deel uit van het comité dat na de invoering van het Statuut in 1954 werkte aan het ontwerp van een nieuwe Surinaamse vlag, die uiteindelijk door Noni Lichtveld werd vormgegeven.

Persoonlijk was Agnes een kleurrijk figuur. Ze bleef ongehuwd en kinderloos, genoot van reizen en maakte vanaf de jaren ’50 en ’60 alleen rondreizen over de hele wereld. Ze was een levensgenieter: kettingrookster, liefhebber van een goede borrel en niet bang om een barbecue met vrienden bij te wonen – ondanks dat ze daarbij ooit brandwonden opliep.

Hoewel ze bekend stond om haar kritische houding tegenover de Surinaamse onafhankelijkheid en de idealen van haar tijdgenoten, was haar impact onmiskenbaar. Ze had een scherp oog voor de werkelijkheid en geloofde dat materialistische verlangens de onafhankelijkheidsstrijd zouden ondermijnen.

Agnes Guardiola overleed in 1983 op 59-jarige leeftijd in Paramaribo. Haar leven wordt niet alleen herinnerd vanwege haar professionele prestaties, maar ook door haar vriendschap met kunstenares Nola Hatterman, die haar vereeuwigde in een portret als "de vrouw in blauw." Agnes blijft een inspirerend voorbeeld van ambitie, invloed en onafhankelijkheid in de Surinaamse geschiedenis.