Academisch Ziekenhuis Paramaribo

Om de gezondheidszorg in Suriname te moderniseren, werd besloten tot de bouw van een groot, centraal ziekenhuis in Paramaribo. Dit werd het Centraal Ziekenhuis, dat in 1965 in gebruik werd genomen. Het ziekenhuis had in de beginjaren een capaciteit van 350 bedden en bood uitgebreide medische zorg aan de bevolking.

De officiële opening vond plaats op 9 maart 1966, waarmee het ziekenhuis een belangrijke mijlpaal bereikte in de ontwikkeling van de Surinaamse gezondheidszorg.

Overgang naar Academisch Ziekenhuis (1969-1973) 

De oprichting van een medische faculteit aan de Universiteit van Suriname (nu Anton de Kom Universiteit van Suriname) op 26 september 1969 betekende een grote stap in de medische ontwikkeling van het land. Het ziekenhuis werd officieel het Academisch Ziekenhuis Paramaribo (AZP) genoemd, waarmee het de status kreeg van een academisch en opleidingsziekenhuis.

In 1973 werd het AZP omgevormd tot een landsbedrijf, waardoor het een zelfstandige status kreeg binnen het Surinaamse zorgsysteem. Dit maakte het ziekenhuis minder afhankelijk van directe overheidssturing en gaf het meer autonomie in de medische dienstverlening en beleidsvoering.

AZP als hoofdziekenhuis van Suriname (1973-1990) 

Na de officiële transitie naar een academisch ziekenhuis groeide het AZP uit tot het belangrijkste medische centrum van Suriname. De belangrijkste functies van het ziekenhuis waren:

• Specialistische zorg: Het AZP bood niet alleen basiszorg, maar ook geavanceerde medische behandelingen, waaronder chirurgie, interne geneeskunde en kindergeneeskunde.

• Opleiding en onderzoek: Het ziekenhuis werd een opleidingscentrum voor studenten van de Medische Faculteit van de Anton de Kom Universiteit van Suriname.

• Regionale gezondheidszorg: Het AZP fungeerde als een verwijzingsziekenhuis voor patiënten uit het hele land.

Ondanks de groei en de vooruitgang kreeg het ziekenhuis in de jaren '80 te maken met uitdagingen als gevolg van de politieke en economische instabiliteit na de onafhankelijkheid van Suriname in 1975. Tijdens de militaire periode (1980-1987) had het AZP te maken met:

• Tekorten aan medicijnen en apparatuur: Door economische problemen en sancties was het moeilijk om voldoende medische voorraden te verkrijgen.

• Vertrek van medisch personeel: Veel artsen en specialisten vertrokken naar het buitenland vanwege de instabiele situatie.

Desondanks bleef het AZP functioneren als het centrale ziekenhuis van het land en wist het zich te handhaven.

Modernisering en hervormingen in de 21e eeuw 

In de jaren 2000 en verder heeft het AZP aanzienlijke moderniseringen en uitbreidingen ondergaan. Enkele belangrijke ontwikkelingen waren:

• Uitbreiding van afdelingen en medische specialismen, zoals oncologie, cardiologie en neurologie.

• Investeringen in technologie en infrastructuur, waaronder de introductie van elektronische patiëntendossiers en verbeterde intensive care-faciliteiten.

• Internationale samenwerkingen met ziekenhuizen en medische instituten in Nederland, de VS en het Caribisch gebied voor onderzoek en opleiding.

Het AZP blijft tot op de dag van vandaag het grootste en meest toonaangevende ziekenhuis in Suriname en fungeert als:

• Het belangrijkste opleidingsziekenhuis voor medische studenten en specialisten.

• Een centrum voor specialistische zorg in het land.

• Een onderzoekscentrum voor medische innovaties.

Toekomstige uitdagingen en mogelijkheden 

Hoewel het AZP een fundamentele rol speelt in de Surinaamse gezondheidszorg, blijft het ziekenhuis voor uitdagingen staan, zoals:

• Tekorten aan gespecialiseerd personeel

• Financiering en onderhoud

• Toegankelijkheid en betaalbaarheid