De term ‘Joden’ verwijst niet alleen naar de aanhangers van het Jodendom, maar vaak ook naar het Joodse volk. Nog voordat het Jodendom een officiële religie werd, zou er zo'n 3000 jaar geleden al een Joods volk hebben bestaan, dat in slavernij leefde onder de Egyptenaren. Tijdens deze periode van onderdrukking ontstond het Joodse geloof.

Elke Joodse gemeenschap heeft een rabbijn, die fungeert als leraar van het geloof, adviseur, en kenner van de Joodse tradities en regels. In het Jodendom zijn er ook profeten, die de boodschap van God doorgeven. Beroemde Joodse profeten zijn Mozes, Jozua en Samuel.

Gelovige Joden geloven in één God, wiens naam zij uit respect nooit hardop uitspreken. Zijn naam wordt in de Hebreeuwse Bijbel aangeduid met de letters JHWH of JHVH. Joden gebruiken termen als Heer, Vader of de Heilige, gezegend is Hij, wanneer ze naar God verwijzen.

De sabbat, de wekelijkse rustdag, begint op vrijdag kort voor zonsondergang en eindigt op zaterdagavond als het donker is. Het heilige boek van de Joden is de Tenach, de Joodse Bijbel, die bestaat uit verschillende delen. Het belangrijkste deel hiervan is de Thora, een perkamenten rol waarop de vijf boeken van Mozes zijn geschreven. Naast de Tenach hebben de Joden nog andere heilige boeken, zoals de Talmoed, een oud boek met uitleg en commentaren op de Thora.