Akte van geboorte van J.J. Heilbron
Jacob Julius Heilbron (3 november 1847 -1928) was een prominente Surinaamse jurist, politicus, schrijver en was een van de stonfutu van het openbare onderwijs in Suriname. Hij was onder andere directeur van de Hendrikschool in Paramaribo.
Jacob Julius Heilbron (1847-1928) stond al op 17 jarige leeftijd in Suriname als onderwijzer voor de klas nadat hij in Nederland zijn hulpakte als onderwijzer had gehaald.
In 1871 werd hij in Paramaribo hoofd van een particuliere school. In 1876 trouwde hij met Elisabeth Bueno de Mesquita (1848-1919) met wie hij 10 kinderen kreeg.
In 1887 werd hij de eerste directeur van de Gecombineerde School, die in 1903 werd hernoemd tot Hendrikschool, naar gouverneur Hendrik Jan Smidt die de school officieel had geopend.
Hij zou er in 1910 eervol ontslag krijgen als directeur, maar bleef wel aan als directeur aan de Normaalschool (de onderwijzersopleiding) waar hij naar schatting zo’n 300 Surinaamse onderwijzers heeft opgeleid. Hiernaast werd hij benoemd tot inspecteur van het onderwijs in Suriname en tevens beheerder van de koloniale bibliotheek.
Anno 1915 ging hij pensioen na 50 jaar actief te zijn geweest in het onderwijs, waarbij hem een album werd aangeboden als blijk van waardering.
Heilbron was een vooraanstaand figuur in het Surinaamse publieke leven en had verschillende belangrijke functies. Hij was onder andere lid van de Koloniale Staten (het parlement) van Suriname en diende als advocaat-generaal en procureur-generaal van Suriname.
Daarnaast was Heilbron een bekende schrijver en intellectueel. Hij schreef diverse boeken en artikelen, met name op het gebied van de Surinaamse geschiedenis, rechtspraak en literatuur. Zijn werken bevatten waardevolle inzichten en informatie over de sociale en politieke situatie in Suriname in die tijd.
Jacob Julius Heilbron wordt beschouwd als een belangrijke figuur in de Surinaamse geschiedenis vanwege zijn bijdragen aan het juridische systeem, zijn politieke betrokkenheid en zijn literaire werk. Zijn nalatenschap leeft voort in de herinnering aan zijn intellectuele en maatschappelijke bijdragen aan Suriname.